2011/01/18

ZINEGOAK HEDAPENA


Zinegoak 2011


-----------------------------------------------------

EXTENSION ZINEGOAK
2011 
ZINEGOAK HEDAPENA




LARUNBATA 12 SABADO
Errenteria Hiria Kultur Gunean 
19:00 horas


Recessive (L)
EUA / 2010 / 31’ / vídeo
DIR/ZUZ: Logan Kibens

Shay tiene sus dudas sobre si tener un hijo con su mujer, Norah. Lucha contra su necesidad de estar genéticamente ligada a su propio hijo y contra la posibilidad de ser portadora de un trastorno genético. Al salir Norah y Shay de la casa familiar a la que habían acudido para el funeral de la tía de ésta última, ambas deberán lidiar con la naturaleza de la familia, el legado y la maternidad. “Recessive” entreteje elementos documentales, experimentales y personales para crear una película moderna y profundamente emocional.

Shayk ez dauka argi bere emazte Norarekin seme bat eduki nahi duen ala ez. Bere semearekin lotura genetikoa izatea gustatuko litzaioke baina malformazio genetiko baten eramailea denez, beldar da. Norah eta Shay azken honen izebaren hiletatik ateratzean, familiaren izaerari, amatasunari eta legatuari aurre egin beharko diete.



To Comfort You (L)
EUA / 2009 / 10’ / vídeo
DIR/ZUZ: Marc Saltarelli

El film narra la complicada relación entre una madre y su hija, seropositiva y lesbiana, y demuestra que la parte más difícil de amar es dejar ir.

Ama baten eta bere alabaren arteko harreman konplikatua azaltzen du pelikula honek, alaba seropositiboa eta lesbiana da. Maitatzearen alderik zailena joaten uztea dela agertzen du filmak.



Elige siempre cara (G)
España / 2010 / 37’ / vídeo
DIR/ZUZ: Alfonso Cortés, Juanjo López

“Elige siempre cara” cuenta cómo se vive con VIH. Son todas ellas historias narradas en primera persona, con naturalidad y sin tapujos: Pedro y Juan, pareja serodiscordante que desde hace 20 años luchan juntos por vivir con normalidad; Mikel, se considera un superviviente, infectado en el 95 cuando poco se sabía de la enfermedad; Salva, un joven que afronta el virus “sin complejos”; y Teresa, infectada por VIH desde 1998, señala que “hay que seguir dando información porque ahora la gente se ha relajado sobre este tema”, son algunos de los protagonistas de la obra.

‘Aurpegia aukeratu beti’ dokumentalak egunero GIBarekin bizitzea nolakoa den kontatzen digu lehen pertsonan, naturaltasunez eta modu argian: Pedro eta Juan elkarrekin 20 urte daraman bikotea da, normaltasunez bizi ahal izateko borrokan; Batak GIBa dauka eta besteak ez; Mikel 95ean
kutsatu zen, gaixotasunaren inguruan ezer ez genekienean; Salva, birusa konplexurik gabe onartzen duen gaztea da; eta Teresaren esanetan (1998tik kutsatua), ‘informazioa ematen jarraitu behar dugu jendea erlaxatu egin baita’. Hauek dira lan honen protagonistetako batzuk.



IGANDEA 13 DOMINGO
Errenteria Hiria Kultur Gunean
 19:00 horas


Vivir de negro (G)
España / 2010 / 12’ / vídeo
DIR/ZUZ: Alejo Flah


¿Cómo es la vida más íntima de un árbitro de fútbol? ¿Qué secretos puede llegar a esconder el mundo del deporte que más pasiones mueve?

Nolakoa ote da kirol-epaile baten bizitza pribatua? Nolako sekretuak gorde ditzazke pasiorik gehien pizten duen kirolaren munduak?



La visita (T )
Chile / 2010 / 15’ / vídeo
DIR/ZUZ: Mauricio López

Paula es una transexual femenina que vuelve a casa, tras 16 años de ausencia, para asistir al funeral de su padre.

Paula transexual femeninoa da, 16 urtetan zehar kanpoan egon ondoren etxera bueltatzen da bere aitaren hiletara.

 


GUERRILLER@S (T )
España / 2010 / 54’ / vídeo
DIR/ZUZ: Montse Pujantell


La teoría Queer dinamita los cimientos del dualismo predominante en la sociedad: hombre-mujer, homo-hetero, normal-raro… Hay tantos matices entre hombre y mujer como entre negro y blanco. “Guerriller@s” es un documental que plantea una reflexión sobre la identidad de género, una aproximación a la construcción genérica y sus “estrategias de control” a partir de un grupo bastante heterogéneo de militantes por la lucha transexual y transgénero.

Queer teoriak bertan behera uzten ditu gizartean sustraiturik dauden dualismo nagusiak: gizona-emakumea, homohetero, normal-harraroa… Emakume eta gizonen artean, beltza eta txuriaren artean bezain beste ñabardura daude. ‘Gudariak’ dokumentalak genero identitatearen inguruko hausnarketa planteatzen du, genero eraikuntza eta bere ‘kontrol estrategien’ inguruko hurbilketa, borroka transexual eta transgeneroaren alde diharduen militante talde heterogeneo baten eskutik.



ASTELEHENA 14 LUNES
Koldo Mitxelena Kulturunean
 19:00 horas


Frischluft-therapie (L)
Alemania / 2010 / 6’ / vídeo
DIR/ZUZ: Christoph Scheermann

Dos mujeres de mediana edad están sentadas en un sofá, una al lado de la otra, pero con un (enorme) espacio. Enfrente, su terapeuta. Su relación no va bien y creen necesitar ayuda externa para solucionarlo. En un momento de la terapia, la luz se va repentinamente y lo que el terapeuta ha intentado durante meses, aparece solo, en forma de aire… ¿fresco?

Adin ertaineko mi emakume sofa batean eserita daude, bata bestearen alboan, baina hutsune haundi bat dutela erdian. Aurrez-aurre beraien terapeuta. Elkarren arteko erlazioa ez doa ondo eta kanpoko laguntza behar dutela uste dute. Terapian daudela bapatean argia joan eta hortxe agertuko da
terapeutak hilabeteetan zehar bilatu duena, bera bakarrik, haize freskuaren itxuraz?



Cuchillo de palo – 108 (G)
España- Paraguay / 2010 / 93’ / vídeo
DIR/ZUZ: Renate Costa

“Era invierno. Mi papá nos llamó urgente. Habían encontrado el cuerpo desnudo de mi tío en el suelo. Mis parientes estaban ahí. Me pidieron que entrase y eligiese la ropa con la que se le iba a velar. Me acerqué a su ropero: estaba vacío. Cuando pregunté de qué murió me dijeron: “de tristeza”.
Aquella respuesta contradecía todos mis recuerdos sobre su vida. Rodolfo fue el único hermano de mi padre que no quiso ser herrero como mi abuelo. En el Paraguay de los ochenta, bajo la dictadura de Stroessner, quería ser bailarín. Esta es la búsqueda de las huellas de su vida y el descubrimientode que fue incluido en  una de las “listas de homosexuales o 108”, arrestado y torturado por ello.”, Renate Costa.

“Negua zen. Nire aitak presaka deitu zigun. Nire osabaren gorpu hila aurkitu zuten lurrean. Nire familiarrak bertan zeuden. Sartzeko eta jarri behar genion arropa aukeratzeko eskatu zidaten. Bere armairura gerturatu eta hutsik zegoela ikusi nuen. Bere heriotzaren zergatia galdetu nienean ‘tristuragatik’ izan zela azaldu zidaten. Erantzun hori ez zetorren bat nik bere bizitzari buruz nituen oroitzapenekin. Nire aitaren anaien artean Rodolfo izan zen errementaria izan nahi ez zuen bakarra. Laurogeigarren hamarkadako Paraguain, Stroessner-en diktadurapean, dantzaria izan nahi zuen. Bere bizitzaren aztarnen bilaketa da hau, ‘homosexualen zerrendak edota 108’ delakoetan sartu zuten eta giltzaperatua eta torturatua izan zen. “, Renate Costa.

No hay comentarios:

Publicar un comentario